نقاشی از مناظر و چشم اندازها به نوعی ذهن را به سمت واقعیتِ طبیعت سوق می دهد ولی در این آثار که تحریفی در بطنشان صورت گرفته با تعلیقی در مرز واقعیت و خیال، موقعیت هایی شاید اساطیری خلق شده است.
مکانهایی در مرز پیدایش زندگی که بدون دخالت هر موجودی، شاید آبستن وقوع حوادثند. چشم اندازهایی قبل از رویدادهای تاریخی؛ هما نجا که اساطیر تکوین می یابد. مناظری که لایه هایی از زمانِ تاریخی را کنار می زنند و خاطراتی از نبودن را تجسم می بخشند. این مناظر وهمی در مقابل واقعیت تجربی شاید پاسخی خیال انگیز به این سؤال باشد که: در آن زمان ازلی، جهان مادی چگونه بوده یا می توانسته باشد؟!

 حمید فام
 تابستان 1404